به تازگی سازمان تحقیقاتی اتمی اروپا، سرن از تاخیر تعطیلی برخورد دهنده بزرگ هاردون، ال.اچ.سی خبر داد. طبق برنامه‌ریزی‌ها قرار بود این آزمایشگاه بزرگ تحقیقاتی در انتهای سال 2011 به فعالیت خود پایان دهد.

با تاخیر تعطیلی ال.اچ.سی تا پایان سال 2012 دستگاه بزرگ برخورد دهنده ذرات زمان بیش‌تری برای جستجوی نشانه‌های ذره بوزون هیگز خواهد داشت، ذره‌ای که به نظر میرسد جرم یک ماده را پدید می آورد. هیگز قطعه گم شده بسیار مهمی در مدل استاندارد ذرات است، مدلی که بیش از همه برای فیزیک ذرات مورد پذیرش قرار گفته است.

البته ال.اچ.سی تنها برخورددهنده‌ای نیست که به دنبال نشانه‌هایی از هیگز است. شتاب‌دهنده تواترون نیز که در آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده فرمی آمریکا واقع در ایالت ایلینوی واقع شده نیز قرار است زمان فعالیت خود را گسترش دهد تا شاید به نشانه‌هایی از ذره بوسون برسد؛ هرچند که با عدم تمدید زمان فعالیت تواترون، به نظر میرسد آزمایشگاه ملی فرمی از هم اکنون این رقابت را واگذار کرده است. 

در طول سال 2011، ال.اچ.سی به اندازه‌ای حساس خواهد شد تا بتوان با کمک آن مرزهای فیزیک ذرات را که تاکنون ناشناخته باقی مانده بود، بررسی کرد. در این سال دانشمندان به دنبال شواهدی برای ابرتقارن خواهند گشت. این نظریه این طور تصور می‌کند که ذرات پایه موجود دارای شریکی در سایه و یک بعد اضافه هستند. اما اگر این تحقیقات به نتیجه نرسد این نظریه‌ها فقط در حد یک سری فرضیه باقی خواهند ماند.

در طول سال 2011، دانشمندان سرن به دنبال پیدا کردن توضیحی برای اثرات عجیبی خواهند بود که در سال 2010 در ال.اچ.سی مشاهده کردند. این اثرات عجیب در حین مطالعه آماری حرکت ذرات در یک میلیارد برخورد در حین آزمایش برخورددهنده سی.ام.اس، یکی از دو آزمایش اصلی ال.اچ.سی بروز پیدا کرد. به گفته گیدو تونلی سخنگوی سی.ام. اس به نظر می‌رسید که گویا ذرات با یکدیگر سخن گفته و تصمیم می‌گیرند به کدام جهت حرکت کنند!